Een volle week kalmte en rust in Valle las Trancas bij Chillán

12 maart. Na een paar uur wachten konden we vertrekken uit Yumbel. De streek ziet er op de kaart niet super interessant uit, maar door kleine weggetjes te kiezen die niet op de kaart staan, maar wel op de OSMAnd-app kwamen we nog op leuke plekken. Veel ripio leidde langs boerderijtjes, stenen akkertjes, zwembadje in de rivier, gehuchtjes en een handbediende pont uiteindelijk naar Chillan. Een niet zo'n mooi stadje, maar als rustpunt onderweg prima geschikt. Veel verder kwamen niet op zo'n korte dag. Wel nogal doods op zondagavond. Afijn een eenvoudig hostal gevonden vlakbij het centrum, de volgende dag toch door naar de warme baden van Valle de las Trancas ten oosten van Chillán.
Maandag 13 maart de korte trip naar de vallei gemaakt waar we een weggetje vonden dat over een lavaveld heen zou moeten lopen. Of het een wandelpad of weggetje was moesten we nog ontdekken. Het bleek dat het op diverse plekken nauwelijks te berijden was. Maar nauwelijks betekent dat het dus wél kan. Soms stuurde de één en leidde de ander vooruitlopend, want de rotsblokken en hoogteverschillen waren vanuit de auto soms echt niet te zien. Maar er was een bandenspanning en als er iemand kan rijden, dan kunnen wij dat ook. Blij met onze super bandjes! Sterk, veel profiel en met de juiste bandenspanning vertrouwenwekkend. Vooral met aan beide zijden gestold lava was erg gaaf. Boven gekomen in totale rust lekker biertje gedronken en broodje tonijn bereid. Nog even een bron van een stroompje opgezocht en toen de terugweg aangevangen. Het was inmiddels al laat en langs de hoofdweg veel cabañas, maar slechts 1 of 2 hostals gezien. Bij de eerste aangebeld waarna de poort open ging. Heerlijk hostal als een soort Oostenrijks Gasthof. We zijn de enige gasten en de gastvrouw is super aardig en gastvrij. Om een lang verhaal kort te maken: in plaats van 1 of 2 nachtjes zitten we nu al een volle week. Dinsdag zouden we de Termas, zwembaden met door vulkaan verwarmd water van 35, 37 en 39 graden bezoeken, maar dat hebben we woensdag gedaan. Dinsdag lekker op terras zitten, biertje, koffie, kletsen, boekje lezen. Woensdagen toch de Termas. Heerlijk ontspannend. Behalve de zwembaden, één met barretje, was er ook een stoomruimte hoger gelegen op de berg. Daar zijn 3 ruimtes: Aankomst ruimte om spullen achter te laten en glaasje water te drinken, een tweede ruimte met stoom waar je kan wennen aan de hitte en de derde ruimte waar je op een vlonder recht boven de vulkaanspleet staat waar de stoom omhoog sluit. Een slang met koud water kan je gebruiken om wat af te koelen en te drinken. Wat een hitte! In de tussenruimte al 47 graden en oplopend als het raam een stukje minder open wordt gezet. Overigens keurig begeleid door een 'bewaker' die mee gaat in de stoomruimte om ongelukken te voorkomen. Een tijdje geleden is er 's nachts iemand illegaal door het raam gekropen en die lag' s-morgens gekookt op de vlonder. AU.
Donderdag weer rust, vrijdag in de vallei rondgereden, zaterdag boeken lezen en steuntjes gemaakt voor de afgebroken lampen op de bumper, zondag de elektrische bedrading van de lampen gerepareerd. Weer 4 brandende extra lampen op de Toyota. De hele week zijn we al 'onderdeel van de familie'. Alle vrijheid, tv, keuken, woonkamer, terassen, alles vrij beschikbaar. En we mogen gewoon meesten bij lunch of avondeten, wanneer we maar willen. Dit is gastvrijheid! Afijn, nu op weg naar nog een dagje Termas.