Gravel wegen

24 januari 2017 - Puerto Río Tranquilo, Chili

Maandag 23. Aardige valleien, alpen-achtig. Niet spectaculair. Na zo'n 100 km is het asfalt afgelopen. Overal in Chili staan langs de weg grote informatie borden die aangeven dat er aan een stuk weg is of wordt gewerkt, met planning, en hoeveel er wordt geïnvesteerd. Volgens de borden die langs deze weg staan is het verbeteringswerk net afgerond. Ja, verbreed en mooie vangrail waar nodig. Maar wel als Graveland en dramatisch qua ribbels. Soms er overheen met 70, maar vaak te diepe en gevaarlijke gaten. En dan is 30 nog te hard. Soms gokken dus. Afremmen is link. Tegelijkertijd is het ook nog flink gaan regenen. Nu weer een smal deel, 4 m breed ipv 8. Geen leuk stuk. Volgens de kaart geen asfalt meer tot Villa O'Higgins. Na een paar uur rijden gestopt om een broodje met tonijn te eten. Uit onze voorraad. Na nog een uurtje het eerste huisje gezien, waar we meteen een soepje hebben gegeten, door de huisvrouw gemaakt uit regionale producten. Ook een pie de limón en een stukje frambozen taart. Daarna nog een dik uur over waardeloze weg naar Puerto Rio Tranquilo. Heel klein plaatsje, behoorlijk toeristisch vanwege tochten naar de Catedrales de Mármol en naar de gletsjer San Rafael. Dagtrip voor 130.000 pesos (200 euro), 85 km over land en dan een flink stuk met een 10 persoons boot, tot aan de gletsjer zelf die tot in het meer loopt, net als de Perito Moreno. Die laatste gaan we doen, deze niet. Tanken ging niet, benzine was op. Oeps. Waarschijnlijk vanmorgen weer verkrijgbaar. Volgende tankstation is 120 km verderop. Lekker gekookt op de camping, na een regionaal gebrouwd biertje met water van de gletsjer volgens de uitleg. Verse worst, ui, bonen met broodje. Door de scheut wijn nog extra lekker. Best koud hier trouwens. Ik schat een graad of 8. Vroeg de tent in, 22.15, wat lezen., slapen en morgen weer vroeg op.

Foto’s