Oud en nieuw in Iquique en een dag over een zoutvlakte

Na het oppikken van de auto in Arica zijn we 's-middags laat in Iquique aangekomen. Daar een behoorlijk luizenhotelletje genomen, met een afgesloten parkeerplaats. Spullen een beetje gesorteerd, want het is hier rond de 25 a 30 graden en de Patagonië kleding is voorlopig nog niet nodig. Oud en nieuw aan de boulevard langs het strand gevierd en de vuurwerkshow gezien. Aardig spektakel en heel veel volk op de been.
Vanmorgen was er geen brood of wat dan ook bij het ontbijt, alles was dicht of nog dicht. Dus zelf maar de stad in om ergens iets eten te scoren. En zie daar, zowel brood als eieren, zout, maar ook van alles voor onderweg of 's-avonds gevonden. Terug in hotel zelf eieren gebakken en verder prima, simpel, gegeten.
Inpakken en wegwezen dus, want het is nog 1900 km naar Santiago en dan begint de reis naar het zuiden pas.
Maar de verleiding is te groot, dus ergens linksaf geslagen om een zoutvlakte mee te nemen. Dat werd een aardig tripje door bijzondere landschappen met zoutformaties. Echt prachtig. Er komen nog wel mooie foto's op dit blog, maar voor nu even wat foto's van mijn telefoon. Wel raar om over 'weggetjes' te rijden die niet op kaarten staan en niet op OsmAnd voorkomen. En geen enkel teken van leven onderweg, niets! Op een gegeven moment waren we toch wel blij dat we een satelliet telefoon bij ons hadden. Overlevingskans bij pech, zonder sat-phone, zou wel klein zijn geweest. En af en toe was 4x4 noodzakelijk om een helling met los zand te kunnen nemen. Indrukwekkend! Op een gegeven moment wel een beetje klaar met wasbord weggetjes. Eenmaal op de hoofdweg ging het vlot naar het zuiden. Uiteindelijk in Calama geland om morgen naar San Pedro de Atacama te gaan. Moeten we toch even meenemen. Wel nog steeds ruim 1600 km naar Santiago