Salar de Atacama en nieuwe banden

5 januari 2017 - Antofagasta, Chili

Gisteren een hele mooie dag gehad. Eerst op de camping de auto een keertje helemaal opnieuw ingericht en ingedeeld en na een ontbijtje vertrokken. Getankt bij het enige tankstation van het dorp, verstopt in een doodlopende eenrichtingsstraatje, midden in het dorp. Op de weg naar het zuiden diverse meertjes op de zoutvlakte van Atacama bezocht. Eerst Laguna Cejar en Tebinquinche. Bij de laatste waren 2 zoetwater bronnen en een prachtig 'meertje'. Veel water heb ik niet gezien, maar wat er wel was is echt mooi om te zien. Al die Zout formaties en verschillende kleuren, prachtig. Hoewel de temperatuur slecht rond de 30 graden was, leek het in de zon ver boven de 40. De intensiteit van de zon is ongelofelijk hoog. De zon staat ook bijna loodrecht boven je, want we zitten net boven de steenbokskeerkring. Daarna naar Laguna Chaxa, een veel groter meer, waarvan je alleen ondiepte ziet waar flamingos rondlopen. En een enkele salamander en wat vogels. Ook weer erg gaaf om mee te maken. Omdat we in principe op weg naar het diepe zuiden zijn bleven we niet lang. Niet uit te houden overigens, nergens hebben ze hier een klein barrerje of restaurantje voor een koel drankje. Geen idee waarom, lijkt mij goede handel. Door naar Tocanao waar we hebben gegeten en door naar Peine om af te slaan naar een weg dwars over de zoutvlakte van Atacama. Misschien gebruik ik het woord te vaak, maar ook dit was indrukwekkend. Eindeloze vergezichten van zoutkorsten en kristallen, zo scherp als messen. Dik 100 km in de breedte overgestoken. De we was voor het grootste deel niet slecht, niet zoals de 2e dag over de Salar Grande. De weg vandaag wordt wél af en toe gebruikt. Tot aan een zoutmijn of zout productie locatie. Vanaf daar naar het westen werd de weg intensief gebruikt door vrachtverkeer. Dat levert een betere weg op, Ook la is die gemaakt van zout. Ziet er net zo uit als de iceroads die je wel op Discovery ziet. Lijkt op gesmolten sneeuw en ijs waar doorheen gereden is en vervolgens bevroren. Veel langsgroeven dus en profielafdrukken van banden. Was wel een heel eind, iets van 150 km. We wilden ergens gaan slapen, maar letterlijk tot aan Antofagasta geen enkel dorpje, uitstalling, winkeltje, hotel of wat ook te bekennen. Na 3 keer de steenbokskeerkring te zijn overgestoken een prima hotel met garage gevonden. Vandaag na een goede nachtrust zitten we nu bij een bandenservice center. Even een diepteinvestering in 4 nieuwe all terrain banden. De voorbanden waren toch wel erg versleten en de achterbanden halen ook zeker geen 10000 kilometer meer. Veiligheid is belangrijk en met een lekke band ergens komen te staan is niet erg aanlokkelijk. Als we hier klaar zijn gaan we kilometers maken over hoofdwegen, om een stap te maken richting Santiago.

Foto’s

1 Reactie

  1. Peer:
    14 januari 2017
    Leuke foto's Tonno, ben nu al jaloers op jullie reis :)
    Die Beierse klederdracht staat je goed en ik ben benieuwd of je nog een barretje begint ginds met natuurlijk die heerlijke "snacks" ! Is jou op het lijf geschreven.