Op Vuurland echt op weg naar Ushuaia
9 februari 2017 - Ushuaia, Argentinië
Na een goede nacht in hostal Bellavista en een heerlijk uitgebreid ontbijt op pad naar Ushuaia. Miguel had al aangekondigd dat hij een bijzonder ontbijt zou voorzetten en hij maakte het waar. Eieren van een lokale boerin, 4 soorten vers brood, speciale ham en chorizos, minstens 5 soorten kaas, enkele laten invliegen uit noord Chili, goede koffie, diverse yoghurtjes et cetera. Niet eerder iemand tegengekomen die er zo veel eer in legt om voor zijn gasten (en zichzelf) kwaliteit voedsel voor te zetten.
De eerste 80 kilometer zijn helaas dezelfde als gisteren, maar nu in de andere richting. Delen wel fraai, delen een beetje saai en natuurlijk alles onverhard. Op de grote kruising van 2 wegen zagen we een bordje staan met verwijzing naar een kolonie , net niet op de route, maar natuurlijk toch even afgeslagen. Na een dik haf uur de locatie van Koningspinguïns bereikt. Dit soort is bijzonder en er staan voor de poort meerdere toeristenbusjes (voor circa 25 personen) en diverse personenauto's. Enkele zelfs vanuit Punta Arenas, een volle dagtrip en voor een stevig bedrag. Wij waren zelf behoorlijk teleurgesteld, omdat het een kolonie van circa 40 a 50 paartjes betreft en je op een redelijke afstand (circa 50 meter) moet blijven, achter een soort schutting. Natuurlijk prima om deze beesten te beschermen en niet te verstoren, maar na onze eerdere belevenis van heel erg veel pinguïns op armlengte viel dit wel tegen. Ook al was dit de bijzondere soort. Afijn, wij na een half uurtje weer op weg. Vlak bij de kruising van wegen nog de oudste estancia (groot complex van een schapenboerderij met bijgebouwen) van de regio gezien. Vervolgens naar Rio Grande. Er wordt een nieuwe weg aangelegd en we rijden daarom parallel over een tijdelijke weg die prima te berijden is.
Bij San Sebastian de grens over naar Argentinië. Nog even wat problemen met de autopapieren. Heen en weer naar de Chileense kant om een print te krijgen van het eigendomsbewijs. Afijn, ondanks de vriendelijkheid van de Chileense politie en ondanks dat alles officieel wel klopt is een print verkrijgen onmogelijk bij de grens. Toch zijn we (weer) toegelaten tot Argentinië. De rit naar Rio Grande was niet erg interessant, geen fraaie landschappen. In Rio Grande via de app IOverlander een leuke plek gevonden om te slapen. Buiten de stad zelf, in een verlopen industriële wijk die langzaam wordt omgevormd tot woonwijk, op een kleine camping. Nauwelijks te vinden, maar door een grote tipi in de tuin toch maar aangeklopt. Een erg aardige vrouw liet de tuin zijn waar 1 tent in paste. Maar toen ze zag dat we slaapzakken hadden en we even gezellig stonden te praten mochten we van haar ook wel op een slaapbank in de woonkamer slapen. Met het luchtbed wat we hebben dus 2 comfortabele slaapplaatsen, uit de harde en koude wind. In de keuken mochten we gewoon koken en we hebben erg gezellig zitten kletsen. Graciëla bleek een zeer alternatief type te zijn dat 10 jaar zeer succesvol een hostal heeft gerund in het centrum van Rio Grande. Dikke fotoboeken en prachtige verhalen.
Ze zou de volgende ochtend vroeg vertrekken dus vroeg ze of we netjes alle deuren op slot wilden doen en de sleutel onder een bloempot wilden leggen als wij weg gingen. Wat een vertrouwen!!
Verder door richting Ushuaia en onderweg afgeslagen bij Tolhuis voor een broodje of zo. Nadat we eerst geen enkele bakkerij konden vinden vroegen we aan iemand of er iets te krijgen was in de buurt. Grote verbazing dat we de super bekende bakkerij La Union niet hadden gezien. Iedereen gaat daar kennelijk naar toe en vele VIP's gaan er op de foto met de eigenaar. Beroemd, vooral vanwege de empanada's. Dus toch gevonden en er natuurlijk even gegeten. Bijzonder om te merken dat zo'n klein plaatsje met een onbeduidende bakkerij kan uitgroeien tot een toeristische attractie.
Langs het meer weer door naar Ushuaia, het komt dichterbij. De laatste 100 kilometers zijn aantrekkelijker, het wordt weer bergachtiger, groener, meer meertjes. Zelfs groener dan ik had verwacht.
Op 30 kilometer van Ushuaia ligt een prachtig meer waar de weg langs een hooggelegen klif langs loopt. We zien vanaf grote afstand dat er een weggetje naar beneden loopt en die verleiding kunnen we niet weerstaan. Super steil, grote keien, overdwars stromend water, kortom een uitdaging en een test voor de auto en chauffeurs. Low gearing 4-wheeldrive en vooruit lopen om richting aan te geven. Zeer leuk en een goede oefening in rijvaardigheid.
De dag loopt alweer op zijn eind en dus door naar een slaapplaats in Ushuaia. Geen camping gezien het weer daar. Er is ook nauwelijks of geen officiële camping. Na wat zoekwerk een onvindbaar hostal gevonden in de stad. Uiteindelijk bleek dat een zeer plezierige plek te zijn, met een kleinen woonkamer, een prima en schone keuken en douches met vloerverwarming. Hier blijven we wat langer !
De eerste 80 kilometer zijn helaas dezelfde als gisteren, maar nu in de andere richting. Delen wel fraai, delen een beetje saai en natuurlijk alles onverhard. Op de grote kruising van 2 wegen zagen we een bordje staan met verwijzing naar een kolonie , net niet op de route, maar natuurlijk toch even afgeslagen. Na een dik haf uur de locatie van Koningspinguïns bereikt. Dit soort is bijzonder en er staan voor de poort meerdere toeristenbusjes (voor circa 25 personen) en diverse personenauto's. Enkele zelfs vanuit Punta Arenas, een volle dagtrip en voor een stevig bedrag. Wij waren zelf behoorlijk teleurgesteld, omdat het een kolonie van circa 40 a 50 paartjes betreft en je op een redelijke afstand (circa 50 meter) moet blijven, achter een soort schutting. Natuurlijk prima om deze beesten te beschermen en niet te verstoren, maar na onze eerdere belevenis van heel erg veel pinguïns op armlengte viel dit wel tegen. Ook al was dit de bijzondere soort. Afijn, wij na een half uurtje weer op weg. Vlak bij de kruising van wegen nog de oudste estancia (groot complex van een schapenboerderij met bijgebouwen) van de regio gezien. Vervolgens naar Rio Grande. Er wordt een nieuwe weg aangelegd en we rijden daarom parallel over een tijdelijke weg die prima te berijden is.
Bij San Sebastian de grens over naar Argentinië. Nog even wat problemen met de autopapieren. Heen en weer naar de Chileense kant om een print te krijgen van het eigendomsbewijs. Afijn, ondanks de vriendelijkheid van de Chileense politie en ondanks dat alles officieel wel klopt is een print verkrijgen onmogelijk bij de grens. Toch zijn we (weer) toegelaten tot Argentinië. De rit naar Rio Grande was niet erg interessant, geen fraaie landschappen. In Rio Grande via de app IOverlander een leuke plek gevonden om te slapen. Buiten de stad zelf, in een verlopen industriële wijk die langzaam wordt omgevormd tot woonwijk, op een kleine camping. Nauwelijks te vinden, maar door een grote tipi in de tuin toch maar aangeklopt. Een erg aardige vrouw liet de tuin zijn waar 1 tent in paste. Maar toen ze zag dat we slaapzakken hadden en we even gezellig stonden te praten mochten we van haar ook wel op een slaapbank in de woonkamer slapen. Met het luchtbed wat we hebben dus 2 comfortabele slaapplaatsen, uit de harde en koude wind. In de keuken mochten we gewoon koken en we hebben erg gezellig zitten kletsen. Graciëla bleek een zeer alternatief type te zijn dat 10 jaar zeer succesvol een hostal heeft gerund in het centrum van Rio Grande. Dikke fotoboeken en prachtige verhalen.
Ze zou de volgende ochtend vroeg vertrekken dus vroeg ze of we netjes alle deuren op slot wilden doen en de sleutel onder een bloempot wilden leggen als wij weg gingen. Wat een vertrouwen!!
Verder door richting Ushuaia en onderweg afgeslagen bij Tolhuis voor een broodje of zo. Nadat we eerst geen enkele bakkerij konden vinden vroegen we aan iemand of er iets te krijgen was in de buurt. Grote verbazing dat we de super bekende bakkerij La Union niet hadden gezien. Iedereen gaat daar kennelijk naar toe en vele VIP's gaan er op de foto met de eigenaar. Beroemd, vooral vanwege de empanada's. Dus toch gevonden en er natuurlijk even gegeten. Bijzonder om te merken dat zo'n klein plaatsje met een onbeduidende bakkerij kan uitgroeien tot een toeristische attractie.
Langs het meer weer door naar Ushuaia, het komt dichterbij. De laatste 100 kilometers zijn aantrekkelijker, het wordt weer bergachtiger, groener, meer meertjes. Zelfs groener dan ik had verwacht.
Op 30 kilometer van Ushuaia ligt een prachtig meer waar de weg langs een hooggelegen klif langs loopt. We zien vanaf grote afstand dat er een weggetje naar beneden loopt en die verleiding kunnen we niet weerstaan. Super steil, grote keien, overdwars stromend water, kortom een uitdaging en een test voor de auto en chauffeurs. Low gearing 4-wheeldrive en vooruit lopen om richting aan te geven. Zeer leuk en een goede oefening in rijvaardigheid.
De dag loopt alweer op zijn eind en dus door naar een slaapplaats in Ushuaia. Geen camping gezien het weer daar. Er is ook nauwelijks of geen officiële camping. Na wat zoekwerk een onvindbaar hostal gevonden in de stad. Uiteindelijk bleek dat een zeer plezierige plek te zijn, met een kleinen woonkamer, een prima en schone keuken en douches met vloerverwarming. Hier blijven we wat langer !
