Traplopen in Caleta Tortel

Daarom niet de pont bij Puerto Junta van 15 uur proberen te halen of die van 18 uur, maar 25 kilometer gereden naar Caleta Tortel, een dorpje aan een baai, aan een doodlopende weg. In het dorp zijn geen wegen, het hele dorpje, met 600 inwoners, is langs de baai en tegen de berg op gebouwd, alles van hout. Speciaal is dat alles is verbonden door houten looppaden en trappen. Totaal stil in het dorp. Wel was er een constante motregen, maar met windstilte was dat goed uit te houden. Hier wel een hospedaje opgezocht voor een warm bed. Er was trouwens geen camping in de buurt. Een kamer met 2 stapelbedden was nog beschikbaar en gelukkig kwamen er geen andere gasten bij. Uitgehongerd en moe bij een van de weinige restaurantjes een dubbele hamburger genomen met frietjes, alles van lokale producten. En weer hadden we er z'n tweeën genoeg gehad aan 1 maaltijd in plaats van 2. Dat is ons al vaker opgevallen. Na de burger even wat gelezen. Er is vrijwel geen WiFi, dus rust. Toch maar een wandeling over de steigers, we zagen een rechte naar een rivier van een paar honderd meter. Maar na 100 meter een bord met pijl naar 2 uitzichtpunten, dus die gezocht. Bleken een flink stuk verderop te liggen. Bijzonder tochtje. Heel raar, hooggelegen en toch een soort veen/moerassig tussen lekker ruwe rotsen. Om de natte delen door te komen waren er (over stukken althans en lang geleden) planken aangelegd met stammetjes er langs. 1 plank van 1 voet breed. Een soort evenwichtsoefening, erg leuk. En met als beloning totale stilte en geweldig zicht op spiegelend water, eilandjes, het dorp beneden, fjorden. Door de windstilte laaghangende kleine wolkjes.